Hai unha bonita semblenza sobre o Cardeal que nos foi tan familiar nos anos de Seminario.Lembraredes que sempre, antes das vacacións do Nadal ,viña a falarnos e semnpre remataba pedindo que trasnmitísemos a nosa familia sáudos e felices pascuas navideñas no seu nome.Pois Celso Alcaina hai uns días publicou uns recordos del que gusta lelos.Podedes velo neste enlace:
Pois eu, engadiría algo mais da figura de Don Fernando Quiroga, i é o gran amor que sempre profesou a Virxe María. De aí, o nóso Seminario Menor de Belvís, presidido pola imaxe da Asunción.
ResponderEliminarAntonio Puertas
E certo.De feito candio lle bicabamos o anelo había que dicirlle como cando confesamos Ave María purísima.O que o caracterizou foi estar en contacto con xente que non pensaba como el.De feito a imaxe da Asunción,tanto a que está en pedra,incrustada na torre da Igrexa de Belvís como a de madeira que está nun lateral dentro da Igrexa son as dúas de Francisco Asorey o mesmo que fixo o munumento a Curros Enriquez que está nos xardíns dos cantóns da Coruña.Rafael
ResponderEliminar