Podemos poñer fotos, das antigas para a saudade, e das recentes para seguir na vida, sempre tan esixente de atención. Podemos poñer poemas, coma o resume en verso que fixo Eduardo Seco do foro suscitado por Severino Calvo, que Deus teña na gloria (así se expresaba meu pai), así como calquera outra aportación lírica dos que agariman a verdade depurando as palabras. Textos, fotos, e sobre todo, amizade. Cada nova aportación será un novo vínculo entre os membros da Quinta do 57.
Andrés GV
A MIÑA PRIMEIRA NANA
ResponderEliminar¡ Ai,miña nana naniña!
¡ Ai,miña nana adourada!
Que, arrulándo a miña naiciña,
Esquecína na miña infancia.
Cos calorciños dos bicos
E a dulzura da mirada,
Adormecías ós meus sonos
Nados da túa ialma.
“Durme lucero da alba,
Que eu gardo a tua cuna
con ista primeira nana,
e o Anxelíño da Garda “
¿Qué fui daquéla naniña
Cantada a carón da tua cama...?
¡ Ai,miña naiciña querida,
Volve a cantarme esa nana!
Antonio Puertas