Benvidos


Belvís

Belvís
Seminario Menor de la Asunción - Santiago

lunes, 11 de octubre de 2010

GAVELA DE COMENTARIOS



Estimados compañeiros: Como no Outono xa andamos mais recolleitos nos fogares parece que temos algo mais de azos para a comunicación. Aí vai unha zaragallada sen outro ánimo que distraer a miña atención doutras cousas e mais a dalgún de vós si son capaz de conseguilo.

1º.- O sábado mandáronme un correo uns amigos de Madrid para que non deixase de ver a película que botaron as dez e media na 1ª .O cartel de man e o seguinte:
SINOPSE

“Miguel es nombrado párroco de un pueblo socialista coincidiendo con la sublevación de 1936. Desde el inicio de la guerra, el bando nacional ocupa el pueblo y pronto se suceden los fusilamientos. En su lucha por defender a los represaliados, Miguel se enfrenta a la jerarquía eclesiástica y militar, poniendo en juego su propia vida.

El joven sacerdote encuentra refugio en su amistad con la maestra del pueblo, cuyo marido ha sido asesinado al inicio de la contienda. La relación con Margari supone el contrapunto al desencanto del joven párroco y su único apoyo en un camino que debe recorrer solo.

Basada en una historia real, la película recoge con fidelidad histórica el apoyo de la Iglesia Católica al levantamiento contra la República, bautizado como “Santa Cruzada”. A lo largo de tres años de Guerra Civil, Miguel siente como el propio clero se aleja del Evangelio al amparar la represión de los sublevados contra la población civil. El protagonista encarna la fuerza de las propias convicciones y la coherencia personal, en una llamada apasionada y atemporal contra la injusticia.

Una historia de amor, guerra y religión
Acordeime de Fernando Ledo que era moi aficionado ao cine e ao teatro cando,nos tempos de D. Manuel Calvo Tojo de reitor, viamos con Salvador Ares Espada aquel programa de “Estudio 1”,fora do horario da comunidade, con magníficas obras de teatro. Anos 66 a 69.

A non ser que viaxases a Madrid ou a Barcelona, e no mes de Agosto na Coruña ,non había outra posibilidade de ver teatro. Despois tivemos na Coruña unha época dourada coa Escola Dramática Galega que tivo unha sala estable algúns anos.
Pois esa película,ten moitos premios, de seguro que che gustaría moito a ti e supoño que a todos. Facede por vela. O argumento está sacado do diario que do 36 ao 39 levou a párroco de Alsasua ( Navarra ) mentres durou a guerra civil. Logo exiliouse en América e publicou no polo ano 60 .Pasou clandestinamente e circulaba fotocopiado entre xente con inquietudes sociais e historico-políticas igual ca Sempre en Galiza de Castelao e moitos mais libros aquí prohibidos como eran todos os de “Ruedo Ibérico”.

Hoxe está publicado nunha editorial de Navarra. A súa ficha é esta:MALDITOS SEAIS NO ME AVERGONCE DEL EVANGELIO de AYERRA REDIN ,MARINO Editorial de Minitzoa S.L. Avda. de Navarra, 5 –Of.2.ISBN: 9788485891863

2º.-Como Chucho Iglesias Muras é tamén aficionado á fotografía e sabe o importante que é ser observador e ter ollos para ver e captar as instantáneas como aquela de Xurxo Lobato que dou a volta ao mundo cando se afundiu o Prestige, partíndose en dous,e que so se ve a proa e a popa e como as vai comendo o mar.
A ver se consegues algunhas instantáneas e nolas mandas.Aínda que non sexan tan espectaculares como esas é o mesmo
3º.- Novel de literatura: Vargas Llosa .Eu lin moi pouco del. Os profes de literatura din que é un premio merecido. E como Cela un autor de escola. O que me chamou a atención e que todos os medios mais conservadores o poñen polas nubes como se fose un paradigma do conservadorismo.
Incluso o Vaticano a través do seu diario se desfai en eloxios del. Di “...colocando siempre al ser humano en el centro de sus obras”

A memoria é unha potencia da alma,dicíase,que se debe exercitar. No ano 2008 (2008-02-25) en Libertad Digital un medio nada sospeitoso de progresismo recóllese a desvinculación ideolóxica e partidista do PP e solicitando o voto para U.P.D. Xa que como liberal non estaba conforme cos principios que di defender o PP: "Como liberal, creo que medidas como la despenalización del aborto, los matrimonios gays y el derecho de las parejas homosexuales a adoptar niños, son medidas de progreso que aumentan la libertad y los derechos humanos en España, y por tanto, no me puedo sentir representado por un partido que rechaza esas reformas",








No hay comentarios:

Publicar un comentario