A derradeira d´este ano, non podía ser outra mais agarimosa pa min.
Me encanta esta nova páxina ¡¡ Enhoraboa, Andrés !!
Felíz ano, para todos.

A RAMPLA D´AGUIAR

Naquela rampliña, medio tollida,

que, nin co devalo do mar, se vía,

o peixe fresco en tinalla brincaba

  cos aires das mozas, ó abri-lo día.

Cara o mar, devalaba sobranceira

de peixe, que na rampla relucía;

randeeira a mareira baleiraba

rastrexando a sardiña  que escorría.

Por aquela rampla a onde ía a Mantida,

co andar lixeiro dende a súa casiña,

baixaba antano este neno da vila

a pescar queimonas, abondo e axiña.

Os mozos cantaban ó abri-lo día,

i en vermella alfombra o sol relucía,

…i a gaivota rapinaba a sardiña,

i a lancha do xeito en peixe afundía.

Era ó xantar, fresquío da Vila,

co peixe que daba a xente a quería,

sobranceira,… i, ¡ tanta “jameliña” !

apazugada, agardando na fila.

¡ Hai ! amorriñada amada veciña,

cara ao mar, reverente te inclinas,

desgaxada en vaivén de caroliñas,

 arrolada no abrente en cunchas finas.

Agarda por min, miúda xoíña

a que retorne xunto a ti algún día,

cos tempos de antes bulidos da vida,

…con alumiños, volver, volvería.

Antonio Puertas