ESTIMADA A PETICION

Pediume un compañeiro que puxese algo de que escribía no Blog. El non quere escribir pese a saber facelo pero gústalle entrar e ver algo alí. Como con estes trebellos tan modernos ,co corta e pega,desde que escribes algo poñelo ou non leva o tempo dun credo ou dunha salve. -(Nos libros vellos de cociña,os de antes que copiaban as receitas dos mosteiros e conventos,cando eran tempos curtos en vez de medilos en minutos,facíano co tempo que levaba rezar un ou tres credos ou salves)

Pois aí queda o que teño escribido este ano. A orde é de mais recente a menos:

“””VIRXE DA BARCA

Ven de publicar este diario o descontento existente sobre o estado en que quedou o santuario da Virxe da Barca despois do incendio. Parece que non e do agrado dos veciños da vila. Así o manifestaron nunha xuntanza dunhas cen persoas. Algúns tan alporizados andaban que lles escaparon palabras maiores como que: a carpintería que utilizaron o mellor sería “plantarlle lume”.Ou que “isto non é digno da Virxe da Barca”As críticas proviñan do crego da vila,alcalde e veciños destacados. Ían dirixidas aos representantes do Arcebispado a quen lles recriminaron consentir no santuario o que non permitirían na Catedral de Santiago e mais contra a dirección técnica que levou a cabo a obra de restauración.

Para mais inri ,vala a semellanza como na Cruz do Calvario, no propio templo incrustaron unha sinalización que reza.”NUESTRA SEÑORA DE LA BARCA”deturpando a toponimia orixinal tan popularizada de “VIRXE DA BARCA”.Hai moitos que non entenden como a Igrexa,propietaria do santuario, unha icona para todo Galicia, non coida e utiliza o idioma propio Neste sentido hai que recoñecer que a sociedade civil vai por diante. O Diario Oficial de Galicia publícase integramente en galego dende hai ,moitos anos mentres que o Boletín Oficial do Arcebispado de Santiago aínda o fai en galego e castelán igual co DOGA, nos primeiros anos de autonomía, que se publicaba en edición bilingüe.

TARXETAS BLACK

Levamos unha morea de días aguantando con carraxe as informacións que foron saíndo na prensa e televisións sobre esas tarxetas negras. Os máximos responsables de Bankia gastaron no que lles dou a gaña unha cantidade que en conxunto supera uns 15 millóns de Euros. O que sorprende moito e que se informe con detalle o que gastou cadaquén. Tamén sorprenden as peregrinas manifestacións ante o Xulgado,que obrigou ao Xuíz a preguntarlles  quen era o que tiña que advertirlles que iso non estaba ben?.Non eran eles os máximos responsables do banco?

Agora sabemos as cantidades importantes que lles piden de fianza. As alegacións de que era parte do seu salario despachas o Xuíz dicindo que o que manifestan escapa ás normas do sentido común e da lóxica empresarial.

O que custa moito traballo entender é que saibamos tanto destes comportamentos golfos, indecentes e delituosos que supoñen unha  cantidade importante de diñeiro e non se diga nada dos 23.465 millóns de Euros que custou o rescate de Bankia. O mais caro da historia de España. Esperemos que nos informen con detalle a onde foi a parar esa inxente cantidade de diñeiro e quen se beneficiou. Os 15 millóns de Euros das tarxetas black son o equivalente, en volume ,a una agulla nun palleiro ou a un grao de millo non hórreo como o de Carnota que pasa por ser o mais grande da nosa terra. Queremos seguir sabendp

ESTADO FALLADO

Hai catro anos,mais ou menos ,que se nos fixo familiar falar dos estados fallados. Somalia era o exemplo mais elocuente. A corrupción existente,a falla de democracia e a violación constante dos dereitos humanos espertou nesa nación un terrorismo e piratería sobre a frota que navegaba e pescaba nas rutas cara ao canal de Suez. Esta situación obrigou a crear unha vixilancia internacional para evitar a piratería e os rescates que arruinaban ás empresas navieiras.

Hoxe chama a atención que nas últimas xuntanzas dos xuíces decanos de toda España se fale da posibilidade de estármonos en camiño de ser un estado fallado. A carencia de medios nos xulgados e clamorosa. As queixas da tardanza en resolver os asuntos e unánime. Os que mais se queixan son incluso os propios gobernantes.

Estanse mandando citacións para xuízos por reclamación de salarios ou indemnizacións para dentro de 2,3 ou 4 anos. En Sevilla citaron para o ano 1919. Escoitarlle hai poucos días ao recen nomeado ministro de Xustiza laiarse así: ” A uno se le cae la cara de vergüenza cuando a un ciudadano se le cita para dentro de tres años” e que ,de inmediato,non anuncie medidas para corrixilo fai pensar que podemos chegar a ser,mais cedo ca tarde, un estado fallado.

DAVID E GOLIAT

No libro de Samuel,na Biblia,cóntase como os filisteos levaban corenta anos en guerra co antigo pobo de Israel. Os filisteos tiñan como xefe un xigante chamado Goliat temido por todos. Un día o pastor David ofreceuse a loitar contra el e cun tirapedras acertoulle na testa e caeu morto nun instante.

Ven a conto do que está a pasar con Podemos. Ten pouco mais dun ano de vida e xa todo o mundo anda a examinalo como se fose o que estivo gobernando e tomando decisións para levarnos a situación na que estamos. Claro que se pode criticar. Por suposto que si. Pero tamén lle hai que recoñecer que é mellor ter un interlocutor e non milleiros de xente berrando ante o Congreso dos Deputados que “non nos representan”. O sistema democrático debéralle recoñecer unha representación ca opinión pública lles outorga, segundo as enquisas, e pensar se a teñen por demérito dos demais ou por méritos deles.
Este ano teremos ocasión de contemplar, nos catro procesos electorais anunciados, se tamén o pequeno partido de Podemos,  o pastor  David, en proceso de formación, é capaz de ganarlle a Goliat, aos xigantes que nos levan gobernando case tamén corenta anos.

DE AUDIÓFONOS E LENTES

De resultar que se celebraren as eleccións andaluzas no mes de marzo teriamos nun mesmo ano catro procesos electorais: as andaluzas,as locais e autonómicas en maio,as cataláns en setembro e as xerais a finais do ano.

Cando se aveciñan tantas eleccións hai que lelo todo e mais escoitalo en clave electoral. Nese tempo e proceso de influír no voto interveñen as informacións, as publicidades e as propagandas. Nas sociedades modernas resulta complicado distinguir o que é unha información obxectiva,unha interesada ou cando é pura propaganda. Por iso neste ano horrible,fai estarrecer e sufrir a moita xente, que nos agarda sería cousa moi boa dispor de algúns dispositivo que nos axudase a facelo menos insufrible e mais tolerable.. Por exemplo dispoñer dunhas lentes intelixentes, como as que permiten ver en tres dimensións, que nos advertisen cun sinal luminoso cando algunha información e puro engano,propaganda, media verdade ou capcioso invento e manipulación. Ou tamén uns audiófonos que igual que cando as pilas teñen pouca carga dá uns asubíos tamén o fixese cando escoitamos grandes mentiras como a de que o partido do goberno non tivo caixa be cando o dixo o xuíz,o fiscal e a avogacía do estado que consideran acreditada a dobre contabilidade.

Estes posibles inventos,de existiren algún día, parécennos hoxe pura fantasía. Non obstante,se nos dixeren, hai poucos anos ,que teriamos uns teléfonos,chamados intelixentes,que gravasen vídeos e voz , fotografasen e o resultado puidese ser mandados nun instante a calquera parte do mundo e que ademais nos permitiren escoitar a radio, obter calquera información de modo instantáneo e levasen ao sitio que lles indicarmos,mediante o GPS,pareceríanos algo de ciencia ficción. Pois ao mellor vemos tamén ,mais cedo ca tarde,eses que tan bos serían audiófonos e lentes.”””

Pois feliz Pascua Florida a todos. Este anos a natureza xa anda moi florecida. Saude os mellores desexos para todos. Rafael