Antonio, noraboa polos evidentes progresos dos teus poemas e outros textos. E non me refiro soamente aos aspectos formais ou técnicos, senón tamén á fondura dos temas, á inspiración e hálito e vigor do tratamento, así como o humor e graza -en xeral- que adoptas como perspectiva. Como xa che teño dito ou escrito, non deixes de escribir nin de expoñerte ao noso xuízo de lectores.
Un rogo pequerrechiño: non maltrates a fala dos teus paisanos de Camariñas, porque dá a impresión de que a rebaixas ou desprezas. Na fala popular hai -como xa demostrou alguén máis sabio ca min- vontade de estilo, moi perceptible na mestría con que contan os vellos as súas historias e como improvisan os versos os regueifeiros e os intérpretes de maneos e pandeiradas. Como me consta que os teus paisanos teñen ben gañada a túa admiración e cariño, sei que comprenderás este rogo que che fago. Pon no galego a mesma (ou maior) vontade de perfección e corrección que pos no castelán. E noraboa por esa madurez literaria pola que avanzas.
No hay comentarios:
Publicar un comentario