¡EUREKA¡

Apareceu o “Códex Calixtinus”. Tiña razón o anterior dean. D .Xosé María Díaz que o que o levou sabía onde estaba, sabía do seu valor e coñecía a Catedral por dentro como se fose a súa casa.

Penso que hai veces que a realidade supera á ficción. A mellor novela que se poida escribir terá que reproducir a realidade tal como aconteceu con verosimilitude e con pouca imaxinación e o guión terá o máximo interese. Veredes como tardará pouco en haber película e mais novela histórica. E para alegrarse. Esa xoia de valor incalculable sería unha pena que desaparecese.

A arcebispo tampouco andaba moi errado cando pedía encarecidamente a quen o tiña que o devolvese. Seguramente que o que cometeu o furto lle bicou moitas veces o anelo. Mañá a prensa daranos moita información. Polo que se sabe hoxe foi unha sorte que o xuíz de garda Vázquez Taín, afeito a rexistros minuciosos para atopar a droga agochada, lle tocase a el facer o rexistro porque entre escombros mandou mirar e para sorpresa alí estaba.

Dará no futuro moito que falar e correran tinteiros de tinta. O xuízo acaparará a atención dos medios. De momento a esperar. Para a prensa ten morbo. Saúdos para todos. Rafael