Xa que estamos de festa
, estas na nosa terra dificilmente se entenden sen o correspondente
xantar para a ocasión.Vouvos dar unha receita experimentada para,
cando teñades tempo e ganas, a fagades
A
sobremesa pódense deixar preparadas a véspera. Neste
tempo vai ben uns limóns ou laranxas xeados.
Mércanse os limóns e
laranxas que non teñan a tona moi gorda. Fáiselle un corte para
quitarlle o sombreiro e cunha culler baléiraselle a polpa nun prato
sopeiro. Quítanse as peles e as pebidas meticulosamente,sobre todo
nos limóns para que non amarguen.
Por cada limón ou
laranxa que se queira preparar nádese, ao baleirado, unha medida de
yogur de nata líquida e pásase pola batedora. Próbase. Se se nota
aceda bótase un pouco de azucre e as laranxas quédalle ben unha
pinga de viño de O Porto.
Reénchense os limóns e
laranxas,non de todo, cóbrense co sombreiro e métense no conxelador
para o día seguinte quitalos cando se van consumir na sobremesa. Bo
proveito¡
1ª
Prato uns
mexillóns chamados ao vapor. Mércanse comprobando que veñan dunha
depuradora de calquera das vilas da Ría da Arousa. Precísase un Kg
e medio. por comensal. Lávanse e quítanselle as barbas. Nunha pota
grande ponse un vaso de auga e unhas areas de sal cunha folla ou dúas
de loureiro e póñense a cocer uns 10 0u 15 minutos. Deben apagarse
cando as viandas se desprenden da cuncha enteiras e non queda pegado
o chamado botón na cuncha. Este é o criterio. E mellor pasarse
porque cozan de mais que de menos.
Escórreselles
a auga e para a mesa. Acompáñanse cunhas pingas de limón e un bo
pan de Carral, Cea ou de Carballo.
Se
non se cocen deste modo, dívolo o fillo dun dos primeiros bateeiros
da Ría da Arousa,desnatúranse e perden o verdadeiro sabor que teñen
que ter cando están en comida. Sempre non meses de R e nos outros
hai que probar. Cando desovan están fracos, azuis ou negros e non se
deben comer que non saben a nada .Para ter seguridade pides a véspera
medio Kg. Cócelos e se están en comida o día seguinte mercas os
que precises. Na casa de Alfonso Fernéndez Barros poñíanos coa
vianda nunha cuncha e cun pouco de maionesa que lles queda moi ben.
2º
prato unha
empanada de xoubas. Que sexan galegas. Son mais anchas .Precisase
unha ducia por persoa. Quítaselles a cabeza e a tripa,lávanse e
resérvanse cunha area de sal. Se non se quere facer a masa hai nos
Eroski unha masa de empanada co nome comercial de” La Cocinera”
que é moi boa. Cómpranse dúas masas unha para a parte de arriba e
outra para a de abaixo.
Acéndese
o forno a temperatura media 170-190. Ponse nunha tixola tres ou catro
cebolas picadas finas con tres ou catros culleradas de aceite de
oliva. Déixanse pochar a fogo lento cunhas areas de sal para que
súen e queden amareladas. Pódese engadir un tomate pelado picado en
cadrados e unhas tiras finas de pimento verde ou roxo en xuliana.
Tamén pode levar unha pizca de pimento ou azafrán en po.
Ponse
nunha empanadeira ,cuberta con po de fariña, primeiro a capa de
embaixo. Repártese ben a zaragallada en toda a base deixando libres
os bordes e despois vanse colocando as xoubas alternando rabos con
parte mais anchas para aproveitamento do espazo. Colocando unha ducia
por persoa. Para o tamaño desas masas industriais collen 50 en cada
empanada calcándoas ben.
Apértanse
os bordes ben coa man ou valéndose dun garfo ou trinchante que cerre
polos bordes ben a masa. Faise un burato no medio para que respire e
métese ao forno. Se sobaron algunhas tiras de masa ou se reservaron
pódense por uns adornos. A media cocción, cun pincel de cociña,
pódese pintar co aceite que sobrou de fritir a cebola e daralle unha
cor bonita se levou pimento ou azafrán. Aos 35 ou 40 minutos estará
lista. Xa avisa polo olor que sal do forno.
Nesta
época hai xoubas excelentes pero noutra época tamén se pode facer
con xoubas de lata. Está tamén deliciosa. Convén comprar esas
latas redondas grandes que sae mellor economicamente e asegurarse de
que son dunha conserveira de Arousa ou de Vigo. A igual tamaño e
orixe e mellor mercar as mais caras. Hai mais posibilidades de que
non sexan do mediterráneo.
Esta
é a partitura agora a interpretala.
Boa
compañía. Un bo viño e a vivir. Saúdos e saúde amigos para
todos neste tempo de festas. Rafael
No hay comentarios:
Publicar un comentario