Óbolo comunicativo (RGR)

Queridos amigos:Hai quince días,mais ou menos, que non me sento ante o computador con ganas de escribir algo agás a crónica de urxencia das exequias do finado Varela Pisco(d.e.p.).Hoxe toca facelo senón, un día por outro,o tempo pasa é nunca hai xeito. O compañeiro Fernando Ledo motivoume moito para que seguísemos escribindo. Di que este blog ten ,e cónstalle, moitos lectores pero activamente,sabendo facelo, son poucos os que dan o paso a deixar algo colgado para que os demais o poidan ler. Esperemos que algún dia se animen. A esperanza non debe perderse.

Titulei deste modo esta entrada porque onte foi día de defuntos e segundo nos teñen comentado os profesores en Belvís de Latín ou Grego,cando tocaba falar da mitoloxía,aos defuntos acompañábaos no enterramento unha moeda debaixo da lingua para pagarlle a Caronte a pasaxe para atravesar o río Aqueronte. Se non tiña a moeda podía esperar mais de cen anos para que Caronte os levase de balde a outra ribeira do río. Alí estaba a porta do Hades vixiada e controlada polo can Cerbero, para que non saísen os mortos nin entrasen os vivos,que tiña tres cabezas e o rabo era unha cóbrega.

Xa vedes que ven de vello a unión entre o mais alá e os cartos. O catolicismo,como ben nos ten explicado Eduardo, contaxiouse deste substrato mítico e pagán prehistórico para reconverter os usos,mitos e costumes que se transmitían por tradición dunhas xeracións a outras de pagán en cristián.

Conforme vos deixei dito rematei onte de ler o libro :” Estudos Xurídicos sobre o decreto para o plurilingüismo”que coordinou Luis Villares Naveira. Edítao Laivento na colección de ensaio 2010.

Atopei un libro moi técnico,pero ao meu modo de ver moi certeiro e cunha arquitectura xurídica moi sólida .A argumentación xurídica está ben armada. Poucos decretos que se teñan impugnado ante os tribunais mediante un recurso contencioso-administrativo foron tan estudados e mereceron unha análise tan profunda desde todas as perspectivas como fai o coordinador Luis Villares, na actualidade leva o xulgado de primeira instancia da Fonsagrada, desde a perspectiva constitucional. Remata concluíndo que o Decreto e ilegal por atentar contra o principio de xerarquía normativa entre outras infraccións. Contraría os estatuto de Autonomía de Galicia e mais a Lei de Normalización lingüística e outras disposicións da Unión Europea sobre protección de Linguas Minoritarias. Si unha proposta e inconstitucional polo mero feito de que sexa unha proposta electoral non a converte por ese feito en constitucional-

 

A profesora Alba Nogueira,titular de Dereito Administrativo da Universidade de Santiago, estuda a incidencia da Carta de Linguas Minoritarias na programación do sistema educativo concluíndo igualmente que o Decreto se aparta do que alí se establece.

O catedrático de Dereito Administrativo na Universidade nosa da Coruña,Carlos Amoedo Souto, recentemente nomeado Secretario da mesma, fai un estudo desde un punto de vista, nada estudado, como é a comprensión xurídica da lingua galega como ben cultural. Para nós o galego e mais ca unha lingua,é patrimonio propio dos galegos e o que non o vexa así hai que dicirlle aquilo de Castelao:hai cousas que non se senten no bandullo, senón no corazón e na cabeza.

A Maxistrada Dalila Dopazo,que no seu destino,no xulgado de Caldas de Reis,se caracterizou polo uso do galego nos procedementos xudiciais e no trato con procuradores,avogados e solicitantes de xustiza, agora esta destinada en Santa Coloma de Gramanet (Barcelona) analiza a evolución histórica da lexislación no ensino para concluír a quebra da progresividade no proceso de normalización lingüística

Os restantes colaboradores seguen analizando o devandito Decreto chegando a conclusión de que tanto que se mire polo dereito como polo revés non hai por onde collelo e menos a controvertida pregunta que se lle fai aos pais en educación infantil que non ten habilitación legal nin competencial de ningún tipo. Supoño que a sentencia se ditará dentro de catro anos ou mais e para entón xa teremos outros gobernantes con mais cariño pola nosa lingua. Estes xa melloraron moito e causaron unha meirande conciencia na maioría dos galegos. Non hai ben ou mal que por mal ou ben non veña.

Pouco a pouco funme estendendo e xa haberá que por o punto final. Nestes días que estamos a punto de recibir a visita do Papa hai moitos comentarios e, pese a indiferenza en que deixa a moitos, e as distintas manifestacións a favor que se fan e tamén algunhas en contra a min a análise que atopei mais racional e a que aparece nesta dirección http://blogs.publico.es/delconsejoeditorial/ dun profesor de dereito eclesiástico.

Por hoxe mais nada. A Puertas teño que felicitalo polo conto último que nos deixou que ten unha fabulación moi bonita. Ánimo para seguir escribindo e xa nos terás informados da sorte que correu o teu netiño no concurso. Para Amboage que non nos esqueza agora que resplandecen e brillan os alóxenos no salón domiciliario segundo nos comentou. Para todos saúde e saúdos.Rafael