Pasado o dia de San Rosendo,e vendo como vexo, que os larpeiros seguen de festa, eu vou a xantar o meu carneiro. 

Bo proveito.

MUXÍA DE NOITE, MUXÍA DE DIA

Sempre que saio a faenar, 

alí te encontro subida,

 deitada ao carón do  mar,

 tomando ó sol boca arriba.

O teu corpiño de muller,

 que o anxo do ceo acariña,

e ao neno que está a nacer,

novo corvo que en ti aniña.

Cando paso por teus mares,

saúdo sempre cortesmente,

e, unha voz cos teus falares,

 me responde xentilmente:  

¡ Boa mareira, mariñeiro !

… se precisas tripulación,

aquí tes un cociñeiro,

de moi pouca retribución…

…Moitas grazas, amiguiño,

que eu xantarei con carneiro,

que mo amañou con cariño

a muller deste larpeiro.

…Sendo como ti dis, así,

máis nada hai que engadir,

que, o prato que temos aquí,

son corviños que hai pa fritir.

Antonio Puertas