Benvidos


Belvís

Belvís
Seminario Menor de la Asunción - Santiago

lunes, 16 de mayo de 2011

DIA DAS LETRAS GALEGAS

MUÍÑO DE PORTOCELO


Adoecidas devalan as augas moendo no trigo;

peta que peta o peto, escornando na cepa dun pino,

onde o cuco rouboulle á merla os ovos do niño,

criando a un alleo, que pía, alongando o fuciño.


Á brincos a pega, co seu rabo acanea, avisando;

esvaece arreitado, un rabo dourado de vella raposa,

polo medio do orballo, que espile fogosa, liscando,

entre os fieitos abrindo carreiros, fuxe fachendosa.


Verzas, bailadoras vermellas, de cores colmeiros,

devalan arrieiros, polas augas atasgadas de liños,

trenzando enmarañados arrevesados salgueiros,

que bican canelos os berces de retortos camiños.


Silveiras, toxos, fríxidas carballeiras, erguen encorados,

en brancos e marelos, mesturados, pinceladas de flores,

colgantes ramallos punteiros, florecentes, amoreados…

Chairas, píntegas e ras, aproveitados, nas raiolas dos albores.


Esperta o rodicio xordomudo, muiñando no centeo,

que envorca o arrieiro, co ronco cantar do tarabelo.

Chafulleiro,… saltarico o grao, a fariña estoupa, ó velo.

¡ Como canta e como baila o antigo muíño de Portocelo !


Antonio Puertas

No hay comentarios:

Publicar un comentario