Benvidos


Belvís

Belvís
Seminario Menor de la Asunción - Santiago

viernes, 21 de mayo de 2010

SUXESTIÓNS BLOG (R.G.R.)


Como ven xa o bo tempo. era hora, e algúns empezarán a coller vacacións vou, conforme vos dixera a expor algunhas ideas sobre a continuidade desta bitácora como tamén acostuman algúns a nomear.

Hai que recoñecer que para a nosa xeración estas novidades foron introducíndose moi lentamente nos nosos hábitos de vida. No meu Instituto queda aínda na sala de profesores unha máquina de escribir de carro grande que por certo ninguén utiliza. O papel carbón cando se lle mostra aos alumnos poñen cara de ver algo antediluviano Pero o caso é que pouco a pouco fomos acomodándonos e agora se nos quitan o computador somos xa incapaces de vivir. Teño un compañeiro que prefire que lle leven o coche,a cama ou que o deixen en panos menores pero que non se lle avaríe ou lle falte o ordenata.

Indo ao gran. Propoño abrir un remuíño de ideas para que participen os que,con mais ou menos entradas, o fixeron algunha vez e tamén os que non o fixeron nunca sobre como podería funcionar este blog.

Eu propoño abrilo a mais realidades e que cada un de nós aporte as súas reflexións,informacións ou o que queira sobre calquera, de vez en cando,dos seguintes apartados que eu chamo SUBENCERADOS:
Sociedade
Educación
Economía
Relixión
Política
Actualidade
Cultura
Novidades,inventos
Historia
Literatura
Galicia
Curiosidades que se descubriron
Noticias Positivas
Anécdotas do seminario
Cociña (Receitas experimentadas)
Humor
Recesión de libros lidos
Comentarios
Imaxes ...e outras mais que se vos poidan ocorrer. Non gardan orde ningunha.

Para min o importante sería que adquirísemos unha especie de compromiso de polo menos escribir unha vez a semana, aínda que sexan unhas poucas liñas, a non ser que por forza maior o teñamos que deixar. Isto é cuestión de vontade e disciplina e nos fomos educados niso. E Como deixar o tabaco. Ninguén o deixou que non tivera vontade firme e segura de deixalo.

No que queda do mes de Maio procurade manifestarvos, por suposto si queredes, sobre ese remuíño de ideas. Sería unha boa maneira de celebrar o aniversario e comezar outra andaina para que a criatura como lle chama Eduardo medre san e repoluda e non a teñamos que mandar ao “Desván de los Momjes”como nos pediu Fernando.

A ver si no que queda de Maio facemos esa catarse,a poñemos por escrito,e celebramos o aniversario por todo o alto, con banda de música, Misa solemne, con padre predicador incluído, bombas de palenque e baile a altas horas da madrugada coa Paris de Noia e a Panamá, sen faltar unhas necoriñas cun bo albariño e por riba copa,café,puro e queimada . Eu si hai ganas de seguir ao mellor anímome a continuar pero se non o mais probable é que o deixe. A obriga imposta era por un ano e fun cumprindo.
A PARTICIPAR E A XOGAR MENTRES REMENDADOS PODEMOS CONTALO¡.
Amigos como sempre. Rafael
N.B. Ghustoume moito o conto de Antonio. Noraboa e a seghir fabulando. Rafael

No hay comentarios:

Publicar un comentario