MIS POESIAS

Como estamos en vísperas do sorteo da lotería e, parece que con este acontecemento bailarín de bolas do azar,é o punto d´arrancada para que comence a gran festa que é o memorar o nacemento do Neno,deséxovos a todos os que andades por estas follas,UNHAS FELICES FESTAS DO NADAL 2009.
Vai á miña última poesía deste ano que está a piques de morrer adicada o avó da miña dona que deixou un burato dificil de tapoar.
Vai por tí AVO:


O AVÓ MANUEL




Cae a chuvia miudiña,

miudiña, preguiceira;

cae á chuvia miudiña,

cae á chuvia pola eira.



Voa alto unha andoriña

e, unha carriza na silveira,

rebulindo nunha clareeira,

abanea o rabo lixeiriña.



E, da pola de unha cerdeira,

axiña salta á donicela,

competindo atrapar coa merla

á lombriga que bule na leira.



Esgallada á carón da casiña

a gavela de toxo pa eira,

o avó, co pingallo da xeira,

rebule o cortello da espiña.



O arado segue á rodeira

que á burra rexeita teimada,

precisando dunha zorregada

que axeita o pao da lumieira.



De coitío a figura acougada,

no terreo argallado da leira,

vai deitando na terra á coleira,

rexeitando á col esgazada .



Aquedado na súa aldeíña,

co sorriso da labor xa feita,

labrego, da nobreza colleita,

de Beldoña esgotada xoíña,



Antonio Puertas